حذف تعرفه صادرات آخال کاغذ ، بحق یا ناحق

تقریبا" در شش ماهه دوم سال 1390 بود که سروصداهای زیادی جهت حذف و یا تعدیل تعرفه صادرات

آخال کاغذ بلند شد و ناگهان شایعه خبر از حذف تعرفه ها شنیده شد.و باز هم طبق معمول سکوت !!!!!!!!
 

از یک طرف سازمان توسعه تجارت معتقد بود که تعرفه 30%  صادرات آخال کاغذ کاری کارشناسی نشده

بوده و بر اساس جو سازی های کارخانجات صنعتی انجام گرفته شده و از طرفی وزارت صنعت و معدن و

تجارت بعنوان حامی کارخانجات  معتقد بود که این تعرفه ها بصورت کارشناسی شده انجام شده است.

اما براستی حق با کدام طرف است ،آیا باید جهت حمایت از صنعت صادرات آخال کاغذ را متوقف

کنیم یا باید اجازه دهیم که صادرات انجام و درآمد زدایی نمائیم.

یکی از خطاهای بسیار بزرگ که در سال 1389 انجام شد این بود که تمام ضایعات کاغذ و تحت یک تعرفه

جهت بررسی بهتر مشکل ،باید از زاویه دیگری به این موضوع نگاه کرد.

 

در کل ما چهار نوع ضایعات کاغذی برای صادرات داریم که آنها را می توانیم در گروه های زیر دسته بندی

نمائیم.

1-      پوشال سفید، اوراق اداری و فرم های سفید:

این ضایعات بعنوان یکی از اساسی ترین اقلامی که جزء مواد اولیه کارخانجات کاغذ و مقوا سازی

می باشد، شناخته می شود و باید گفت تعرفه اعمال شده بر روی آن کاملا صحیح می باشد.

2-    ضایعات کارتن سازی و کارتن های جمع آوری شده داخلی و خارجی :

این ضایعات هم بعنوان یکی دیگر از اساسی ترین اقلامی که مورد نیاز کارخانجات کاغذ و مقوای کشور
 
است شناخته می شود و اعلام تعرفه مذکور برآنها کاملا بجا بوده است.

3-      روزنامه خوانده شده و نشده:

یکی دیگر از ضایعات کاغذی که تعرفه  30% بر آنها اعمال شده ضایعات کاغذ روزنامه ( بصورت روزنامه
 
خوانده شده و نخوانده شده ) بوده است.

این نوع کاغذ بغییر از استفاده اندک در چند کارخانه خاص کاغذ سازی ،استفاده دیگری ندارد و بعلت
 
خواص ذاتی آن ،در سیستم های بازیافت کارخانجات کاغذ سازی مصرف نمی گردد. و شاید در ابعاد
 
گسترده آن، مصرف به 30000 تن در سال هم نخواهد رسید،

 از طرفی این نوع ضایعات بازار صادراتی خوبی در کل جهان داشته  که با داشتن 30% تعرفه صادراتی،
 
شرکت های صادر کننده قادر به صادرات این نوع ضایعات نخواهند بود.

 

1-      در ردیف تعرفه ، به تعرفه ( سایر ) برخواهیم خورد که چنانچه اقلامی در زیر مجموع تعرفه های فوق قرار نگیرد جزء سایر محسوب می گردد.

 

بهترین روش جلوگیری از صادرات ضایعات کاغذی و اعمال تعرفه های بالا بر روی انها نه از روی احساسات، 

بلکه با توجه به آمار و اطلاعات دقیق و شفاف می باشد که متاسفانه وزارتخانه های در گیر فاقد ان
 
هستند و از طرفی متولی شهری (شهرداری ها ) هم با این گونه امار ها سر و کاری ندارد و همه آنها از
 
روی حدس و گمان حرف می زنند

چنانچه کار کارشناسی شده دقیق و شفاف بر روی  صادرات آخال کاغذ انجام گیرد مشخص می گردد
 
صادرات روزنامه خوانده شده و نخوانده شده تنها ردیفی است که باید از این قاعده کلی مستثنی گردد و
 
تعرفه صادراتی آن در حد صفر باشد زیرا:

-         مصرف کاغذ روزنامه در ایران سالیانه حدود 150.000 تن می باشد که اکثر آن از طریق
 
واردات و مقداری هم توسط کاغذ سازی مازندران تولید می گردد.

-         طبق استانداردهای بین المللی ، بازیافت کاغذ روزنامه بین 50 تا 75 درصد می باشد
 
یعنی بین 75000 تا 112500 تن کاغذ روز نامه قابل بازیافت می باشد

-         چنانچه مصرف صنایع کاغذ و مقوا را در بالاترین حد نیاز انها  30000 تن در نظر بگیریم بین
 
45000 تا 82500 تن مازد مصرف داریم

نتیجه گیری :

صفر نمودن تعرفه صادرات ضایعات کاغذ روزنامه منطقی ترین راه حل جهت جمع اوری و بازیافت و

صادرات  این نوع کاغذ می باشد